Pien hoort Roel van zijn wandeling thuiskomen. Hij loopt de kamer in, meteen omhelst hij haar.
‘Blij dat ik jou tenminste vast mag houden,’ zegt hij. ‘Buiten is alles zo afstandelijk.’
‘Wat heb je daar?’ Haar oog valt op zijn rode kuiten.
‘Van de brandnetels.’ Vanuit de badcel roept hij: ‘Hebben we niets tegen jeuk? Ik zie alleen maar klovencrème, brandzalf, betadine, niets tegen netelbrand.’
‘Boven in het toiletkastje misschien?’ vraagt Pien. Tussen de anti-eczeem, de trek- en zinkzalf staat haar vaaglijk bij. ‘Een wit met blauwe tube.’En inderdaad.
‘Voel je ervoor om in een hotel te gaan logeren in Berg en Dal, volgende maand?’ vraagt Roel tijdens de spaghetti bolognese met vegetarisch nepgehakt. ‘Magiel vroeg het, Rosa en hij logeren er dat weekend ook. We kunnen daar wandelen of fietsen en gezellig samen eten.’
Pien is ervoor te porren, oudejaarsavond en visites met die twee waren ontspannen en nog lollig ook. Ze mag het echtpaar wel.
Roel vertelt over de wandeling met Magiel langs de Ankeveense plassen waar hij net van terug is. De lelies in het zwarte water, de drukte op het Bergse Pad. ‘Magiel klaagde dat Rosa in gezelschap altijd zoveel praat,’ zegt hij.
‘Volgens mij kan hij zelf ook aardig kletsen.’
‘Zeg dat wel.’
‘Had hij nog meer op zijn lever?’ vraagt Pien.
‘Nou nee, gewoon, ons strijkje, het uitzicht, de route.’ Roel pakt haar hand. ‘En wat je op een wandeling zoal bespreekt, dat hang ik jou niet aan je neus.’
Net zomin als zij Roel alles vertelt wat er ter sprake komt met haar vriendinnen. Dat heeft ze van haar ex geërfd. Die meer dan eens wat Pien hem in vertrouwen had verteld lukraak rondbazuinde. Zo had hij Piens vriendinnen een aantal keer voor schut gezet. Magiel vertrouwt er blijkbaar op dat wat hij over Rosa zegt bij Roel en mij in goede handen is, peinst Pien. Zoiets als mij gebeurde met mijn ex kent hij misschien niet eens. Pien vraagt zich af: Zou Roel ook dingen zeggen over mij? Ze graaft in haar herinnering naar ergernissen en discussies. Maar in de gauwigheid kan ze niet iets speciaals bedenken.
’s Avonds leidt Bridget Jones, een romantische komedie op tv die ze al vaker heeft gezien, Pien van haar muizenissen af. Rozig tegen haar aan op de bank kijkt Roel met haar mee.
‘Hij blijft leuk,’ zegt Pien na afloop.
‘Mmm,’ bromt Roel, terwijl hij in de douchecel zijn tanden staat te poetsen.
In bed een laatste kus, lodderig kijkt hij haar aan, één ooglid zakt al. Pien vraagt:
‘Zeg jij ook dingen over mij? Zoals Magiel doet over Rosa?’
‘Huh?’ Roel spert zijn oog eventjes open. ‘Alleen maar goede dingen,’ mompelt hij.