Hij zou het overwegen

Op de verjaardag van zijn zus pakt Eric in een kamer vol visite, koffie van het blad dat ze hem voorhoudt. Hij vraagt:
‘Heeft Richard jou verteld dat hij die baan niet heeft gekregen? Je kunt wel raden hoe het komt. Bij hem is het voortdurend enerzijds en anderzijds.’
‘Help even,’ zegt ze.
Zijn zus, Marleen, loopt verder met de koffie, Eric biedt gasten uit een grote doos gebakjes aan. Als iedereen bediend is, gaat hij aan tafel zitten. Marleen schuift later aan.
‘Wat wil je? Het was de eerste keer dat hij solliciteerde,’ zegt ze. ‘Het zal nog wel een paar keer misgaan. Een beetje nuance kan voor zo’n jongen toch geen kwaad?’
‘In het bedrijfsleven zitten klanten niet verlegen om mitsen en maren, optie dit en optie dat. Doorpakken moet je, heldere keuzes maken, grenzen stellen,’ zegt Eric.

Marleen schenkt wijn en gedistilleerd in voor haar gasten, Eric praat met een paar van haar vriendinnen. Pas als de meeste bezoekers zijn vertrokken, komt Marleen er weer op terug.
‘Weet je zeker dat Richard het bedrijfsleven in wil?’
‘Dat is de enige plek waar een jongeman als hij wat kan verdienen, bij de overheid is dat een kale boterham. Hij heeft zijn Masters nu, laat hij zich stevig opstellen.’
‘Is Richard daar het type voor?’
‘Een jonge werknemer van me waaide ook met alle winden mee. Bij zijn jaargesprek heb ik geadviseerd: Volg jij maar eens een cursus assertiviteit.’
‘Weigeren was er zeker niet bij?’ vraagt Marleen.
‘Bij die jongeman hielp het reusachtig. Tegen Richard heb ik gezegd: Probeer jij dat nou ook eens.’
‘En?’
‘Hij zou het overwegen.’
‘We hebben het er nog wel eens over.’ Marleen staat op, loopt naar een groepje gasten toe.

Weken erna belt Eric zijn zoon op:
‘Kom je weer eens eten? Ik heb je veel te lang niet meer gesproken.’
Die zaterdag draait Richard om half zeven het slot van Erics voordeur open. Met ferme pas loopt hij de woonkamer binnen.
‘Heb je iets lekkers voor me gemaakt, of wordt het een bezorgdienst?’ vraagt hij aan zijn pa.
‘Lasagne, zelfgemaakt. Wil je een pilsje?’
‘Wat heb je allemaal in huis?’

Als Richard op de bank zit, vraagt Eric:
‘Heb je nog zo’n cursus gedaan, die ik je heb aangeraden?’
‘Uiteindelijk wel,’ antwoordt Richard. ‘Ik zeg het je niet graag, maar het was erg nuttig.’
‘Goed om te horen. Wat heb je er zoal geleerd?’
‘Ik weet nu wel weer beter wat ik wil.’
‘Daar was het me ook om te doen.’ Eric doopt een tortillachip in een bakje guacamole.
‘Voor mij en mijn vriendin zat er geen toekomst in, heb ik ontdekt,’ zegt Richard. ‘Ik heb het uitgemaakt. En ik heb ook bedacht dat ik niet het bedrijfsleven in wil.’
‘En wat dan wel?’
‘Dat moet je me niet vragen hoor, alle opties liggen open.’