Als Pien dat wil, samen in één huis -met eigen kamers, alla. Als Pien dat werkelijk wil, dan moeten ze erachteraan.
Zijn vastberadenheid neemt toe sinds Roel zich weer gezinshoofd voelt. Al zal Pien hem zo niet noemen.
‘Zullen we meteen maar eens op Funda zoeken?’ vraagt hij.
‘Meen je dat nou?’ vraagt Pien. Ze hangt al om zijn hals, Roel meent het des te meer. Al is het niet eenvoudig, want – ga maar na- het waar en hoe moet samen worden opgelost: vloeroppervlak, indeling, prijs en ligging. Noem maar op. Hen tweeën kennende zijn ze daar vooralsnog niet over uitgepraat. Inmiddels gaat het leven gewoon door. Of wat ze in de afgelopen maanden als gewoon zijn gaan beschouwen.
‘Heb je dat al gelezen?’ vraagt Pien van achter haar krant. ‘Buitenlucht schijnt funest te zijn voor Covid.’
‘Hoezo?’
‘Bij het kleinste zuchtje wind schijnen virusdeeltjes weg te waaien. Ze kunnen zich daar in de gauwigheid niet aan een mens vastklampen. Zodoende is hun kans op voortplanting verkeken. En zijn niet wij, maar zij ten dode opgeschreven.’
Hij herinnert zich een boodschap uit het Witte Huis: bleekwater, dat was je van het. Fataal voor covid. Eén slokje en het virus was verdwenen. Je scheen het chloor zelfs in te kunnen spuiten. Het zoveelste gerucht.
Zodra Pien de krant neerlegt en in de badkamer haar tanden poetst, leest Roel het nog eens na. Dat van die luchtstroom heeft een arts uit Hong Kong onlangs onderzocht. Een gerenommeerde onderzoeker, zegt men. Ook een Nederlandse viroloog vindt veel voor diens bevindingen te zeggen. Roel vestigt er zijn hoop op.
‘Daar kan je tenminste wat mee,’ zegt hij als Pien zich weer gepoetst en opgemaakt vertoont. ‘De mensen die je graag wilt zien, ontmoet je voortaan buiten.’ In weer en wind, dat nou weer wel. In herfst en winter lokt dat niet. Roel ziet het voor zich: dik ingepakt, muts op zijn kale kop, buiten met vrienden van zijn strijkorkestje of met zoon Jos en partner. Straten verlaten, gure wind, striemende regen. In Roels achterhoofd knaagt twijfel. Het zal toch niet het zoveelste gerucht zijn dat uiteindelijk niet blijkt te kloppen? Verdorie, niemand weet ook maar iets zeker over dat corona.
Vandaag trekt in het ochtendblad een nieuw bericht Piens aandacht.
‘Heb je gelezen wat een of andere tandarts schrijft?’ vraagt ze. ‘Slechte mondhygiëne schijnt de spil te zijn in virusoverdracht. We hoeven allemaal alleen wat vaker ons gebit te poetsen.’
Roel humt wat. Inwendig haalt hij zijn schouders maar eens op. Opeens is Jan en alleman gerenommeerde viroloog.
‘Extra poetsen? Mij best,’ zegt Roel. Als hij maar niet met Glorix hoeft te spoelen.