Wanneer hij thuiskomt, ligt Pien op één oor. Roel drentelt door de kamers, schenkt zich een bodem melk in, die hij in de magnetron verwarmt. Hij kruipt in bed en streelt de warme rug van Pien, drukt een kusje in haar nek en draait zich op zijn andere zij. Na een hele avond praten valt inslapen hem zwaar. Vooral Gerards gedoe met een andere vrouw, ene Marina, kan Roel niet verkroppen. Onder zijn dekbed draait hij zich om en om, voorzichtig om Pien niet te storen in haar slaap. Ze slaapt zo lekker vredig.
Wanneer hij naast zich op zijn wekker in rood 05:20 ziet staan, beseft hij dat hij ingeslapen is. Hij schuift zijn dekbed opzij, loopt naar de wc en stelt zich voor hoe Pien aan het ontbijt naar Gerard en zijn Conny vraagt. Wat moet ik zeggen? Misschien zoiets als: Ik zag iets aan hem, meteen toen hij ons restaurant inliep, zoiets als bronstigheid. Ik dacht dat het vanwege Conny was, dat ze nog straalverliefd waren die twee. Wat is dat toch een sexy stel, dacht ik. Naïef natuurlijk, maar jij had dat ook gedacht. Het duurde lang voor tot me doordrong dat het om iemand anders ging. Ene Marina. Dat mens hemelt hem op en vleit hem en hij tuint er met blinde ogen in. Ik had gehoopt dat hij eroverheen was, maar hij is nog steeds zo licht ontvlambaar.
Dan beseft Roel dat zo’n onderwerp bij Pien uiterst gevoelig ligt. Haar ex bedroog haar vroeger bij het leven. Wanneer ik het vertel, zal Pien vast willen horen of Conny ervan weet.
Dat Gerard denkt dat het Conny niet aangaat, compliceert de zaak. Pien zal zich erover opwinden, zo lief is ze, altijd met anderen begaan. Ze is in staat hem op te bellen, te vragen of hij beseft wat hij Conny aandoet. Of ze belt Conny zelf op. Maar zo goed kennen we hen eigenlijk niet. Dat blijkt maar weer eens, van Gerard had ik het toch niet verwacht. Eén ding is zeker als ze zoiets doet, mijn vriendschap met Gerard kan ik dan vergeten.
Ook ’s ochtends om tien uur voelt Roels kop nog van hout. Hij sjort zijn grijze kamerjas met zijn ceintuur vast, hij plast, kijkt in de spiegel naar zijn stoppelige grauwe bakkes. In de kamer zit Pien aan tafel met een kopje koffie het ochtendblad te lezen. Ze draait zich naar hem toe, hij kust haar mond, schuift tegenover haar aan tafel.
‘Zal ik mijn baard eens laten staan?’ vraagt hij. ‘Gerard had er een, die stond hem goed.’
‘O ja?’ zegt Pien. ‘Hoe is het met hem en Conny?’
Eerst maar een slok koffie, Roel veegt zijn lippen af, bepotelt zijn gekookte ei.
‘Ja goed,’ zegt hij. ‘Je moet de groeten hebben.’