Maja beziet haar spiegelbeeld in het caféraam. Strakke jas. Kan er mee door. Maar niet dat slappe haar. Totaal verpest door Birgits kapper, Danzig. Birgit had hem de hemel in geprezen. Was ik maar nooit gegaan, denkt Maja. Zo meteen kan Birgit met eigen ogen zien hoe waardeloos die kerel knipt. Meteen bij binnenkomst ziet Maja haar zitten.
‘Ha liefje,’ zegt Maja. ‘Hoe gaat het?’ Ze wisselen kussen naast beiden wangen uit. Birgit zakt bleekjes in haar stoel terug, ze glimlacht flauwtjes.
‘Niet zo denderend,’ zegt Birgit met vlakke stem. ‘Mijn dagen zijn zo nutteloos.’ Trilt haar mond? Maja’s ogen glijden over haar gezicht. Birgit zal toch niet gaan huilen? Aan het tafeltje vlak achter Birgit zijn mensen druk met elkaar in gesprek. Die merken niets, denkt Maja. Haar bezwaren tegen kapper Danzig houdt ze voorlopig in. Eerst maar die malle ideeën uit Birgits hoofd.
‘Wat heb je gisteren gedaan?’ Maja leunt over de tafelrand naar haar vriendin, met haar onderarmen reikt ze in haar richting.
‘Niets,’ antwoordt Birgit mistroostig. Ze zwijgt met ingetrokken onderlip. ‘Een beetje rondgefietst.’ Tot ze toevallig in de straat terecht kwam waar haar zusje woont. ‘Ik had haar al een tijdje niet gezien.’ Birgits blik zakt omlaag. ‘Ik heb maar aangebeld, en thee bij haar gedronken.’ Haar stem een octaaf lager dan Maja gewend is.
‘Hartstikke goed,’ zegt Maja. ‘Voor jullie relatie.’ Birgit recht haar rug.
‘In mijn keukenkast heb ik een plank vastgezet.’ Haar mond ademt treurnis. Maja roemt Birgits voortvarendheid. Een jongeman in lange voorschoot staat stil bij hun tafeltje.
‘Wilt u iets eten?’
‘Ik trakteer. Wat vindt je lekker?’ vraagt Maja. De kelner vist een schermpje uit zijn schortzak, typt hun bestelling in en draait zich om. In stilte rekent Maja de schade uit, en buigt zich naar Birgit: ‘En toen?’
‘Boodschappen gedaan voor mijn oude buurman.’ Beluistert Maja wat meer kleur in Birgits toon?
‘Goed joh!’ Een roze floers op Birgits wangen? De ober legt bestek klaar. Birgit uit twee, drie woorden van tevredenheid over haar flatje. Hij zet hun broodjes op tafel –humus met gegrilde groenten, en een met brie.
‘Wilt u nog iets drinken?’
Birgit geeft de serie die ze op tv bekijkt, Broadchurch, vijf sterren mee. De detective die ze net gelezen heeft, noemt ze: ‘Een echte aanrader!’ Maja haalt verlicht adem. Zo kent ze Birgit weer. ‘Wat vind je van mijn kapsel?’ vraagt Birgit en duwt het met haar vingers wat omhoog.
‘Heel leuk.’ De brie valt Maja plotseling wat zwaar.
‘Kapper Danzig,’ zegt Birgit. ‘Hij is geweldig! Daar ga ik altijd heen.’ Aandachtig bestudeert ze Maja’s hoofd. ‘Jij zou dat ook eens moeten doen.’