Of ik meer cursiefjes over Roel en Pien ga schrijven? Mijn antwoord laat al een tijdje op zich wachten. Ik weet het nog niet zeker, ‘nooit’ klinkt definitief. Laat ik het maar houden bij: voorlopig niet.
De laatste jaren schrijf ik voor de krant van de wijk waar ik sinds vier jaar woon. En bovendien nog voor een blad van senioren van de Universiteit waar ik bijna veertig jaar gewerkt heb. Voor krant en blad valt al genoeg te schrijven. Het journalistieke appelleert aan mijn weetgierigheid en aan mijn neiging ‘om den volke kond te doen.’ Zo heb ik in de Wijkkrant (https://www.hvdwbuitenveldert.nl/) een rubriek onder mijn hoede over vrijwilligers, heel divers. Ik interviewde iemand die voor wijkbewoners taarten bakt, iemand die in het café werkt van het ‘Huis van de wijk’, een tuinman in een verzorgingshuis en een voorzitter van een VvE-bestuur. Allemaal liefdewerk oud papier, ze verdienen er geen sou mee.
Voor de UvA-senioren (https://alumni.uva.nl/auv/kringen/auv-kringen.html) schreef ik vóór corona reportages over allerhande lezingen en excursies waar de senioren hun kennis mee verbreden: een gerenoveerd museum, studentenorkest, een stadsarchitect. In het meest recente nummer een stuk over de opvatting ‘Wetenschap is ook maar een mening,’ waar de senioren zich over verbazen.
Dus, trouwe lezer, over Roel en Pien schrijf ik even niet. Voorlopig geen fictie.
Rest me je te danken voor je reacties en je aandacht. Ik wens je een prettig uiteinde van corona en een goed begin van wat er voor ons ligt.
Hartelijke groet,
Margot